-
1 książę
( tytuł nadany) duke; ( syn króla) prince* * *mpdecl. like n. księci- pl. książęt- Gen. -ąt (zwł. członek rodziny królewskiej) prince; duke; książę małżonek prince consort; wielki książę hist. grand duke; udzielny książę hist. sovereign prince; książę ciemności (= Szatan) the Prince of Darkness.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > książę
-
2 małżonek
spouse, husband* * *mpThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > małżonek
См. также в других словарях:
książę — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak n IVa, D.B. księcia, C. księciu, Mc. księciem; lm M. książęęta, D. książężąt {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niekoronowany władca państwa albo jakiegoś terytorium : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
książę — m, DB. księcia, CMs. księciu, W. książę, N. księciem; lm M. książężęta, DB. książężąt 1. «nie koronowany władca państwa lub jego części» ∆ hist. Wielki książę «w dawnej Rusi i na Litwie: książę mający władzę zwierzchnią nad udzielnymi książętami» … Słownik języka polskiego
